Orlik na płocie

Był 30 sierpnia. Bardzo wczesny, chłodny ranek. Przed pół godziną dostawca karmy dla hodowanych przez nas zwierząt, pozostawił pod bramą Maciejówki dwa plastikowe kontenery z kośćmi i mięsem. Zwykle tak robił, nie budząc nas.

Najpierw za oknem zobaczyłem cień, a po chwili na naszym płocie wylądował… orlik krzykliwy. Najprawdziwszy. Aparat miałem jak zawsze w pogotowiu. Po chwili przeleciał na słupek przy bramie i zaczął gapić się w czerwone gnaty, jak przysłowiowa sroka w kość. No cóż, w końcu to on je znalazł. W latach 50. István Homoki-Nagy napisał w swej książce, poświęconej  kuchni filmowania przyrody, o dewizie drapieżników poszukujących pokarmu: co zdobędziesz, to twoje! Nasz orlik najwyraźniej zdobycz właśnie znalazł. Sfrunął do gnatów w kontenerach lecz po chwili uleciał. Spłoszył go przejeżdżający niedaleko samochód.

Pożałowałem orlika. Zabraliśmy pojemniki do przechowalni, ale jeden większy kawałek rąbanki ułożyłem w trawie na podwórzu – kilkanaście metrów od domu. Umówiliśmy się, że przez następne godziny nikt nie będzie się kręcił na zewnątrz, a sam usiadłem w domu, niedaleko okna. Z aparatem i ulubioną pięćsetką.