Tętno pierwotnej puszczy. Część I. Wielki dom

Czas trwania: 29’ 30”
Format oryginalny: 4:3 SD
Format po rewitalizacji: 16:9 HD

Scenariusz i reżyseria: Bożena Walencik, Jan Walencik
Obraz: Jan Walencik, Krystian Matysek
Dźwięk: Bożena Walencik, Jan Walencik, Ewa Salecka
Montaż: Bożena Walencik, Jan Walencik
Realizacja dźwięku: Włodzimierz Kazimierczak
Asystent: Krzysztof Komar
Muzyka: Ireneusz Dreger
Lektor: Krystyna Czubówna
Produkcja: Sławomir Boniecki
Konsultacja naukowa: Janusz Faliński, Krystyna Falińska, Jerzy Gutowski, Bogumiła Jędrzejewska, Włodzimierz Jędrzejewski, Amelia Kawecka, Simona Kossak, Czesław Okołów, Zdzisław Pucek, Stefan Sikora, Aleksander Sokołowski, Ludwik Tomiałojć, Wiesław Walankiewicz, Tomasz Wesołowski
Współpraca produkcyjna: Białowieski Park Narodowy

TVP 1 dziękuje za pomoc podczas realizacji filmu: Pracownikom Białowieskiego Parku Narodowego, Pracownikom Białowieskiej Stacji Geobotanicznej UW, Pracownikom Zakładu Badania Ssaków PAN w Białowieży, Pracownikom Zakładu Lasów Naturalnych IBL w Białowieży, Pracownikom Nadleśnictwa Białowieża, Pracownikom Nadleśnictwa Browsk, Pracownikom Nadleśnictwa Hajnówka, Parkowi Narodowemu Puszcza Białowieska – Białoruś, Strażnicy Straży Granicznej w Białowieży, Stacji badawczej R. E. i H. Z. Z. PAN w Popielnie, Ogrodom Zoologicznym w Warszawie, Poznaniu, Krakowie i Bydgoszczy, Mieszkańcom Białowieży i Hajnówki

Produkcja: Program 1 TVP S. A.
Realizacja: 1993–1995 r.
Zakończenie produkcji: 1995 r.
Rewitalizacja do HD: 2014 r.

Kadry z filmu (CYTATY).

W środku Starego Kontynentu, na wschodnich rubieżach Polski i zachodnich kresach Białorusi, bije tętno pierwotnego lasu. Nieprzerwanie od kilku tysięcy lat. Wśród rozbuchanej, mrocznej zieleni, te same mateczniki przemierzają wciąż żubry. Jak za Jagiełły, jak za Mendoga… Jedyna już pozostałość prawdziwie pierwotnych lasów, jakie niegdyś pokrywały europejskie niziny – Rezerwat Biosfery i Dziedzictwo Ludzkości – odwieczna Puszcza Białowieska.

CYTAT. Fragment filmu Tętno pierwotnej puszczy. Część I. Wielki dom. Reż. Bożena Walencik, Jan Walencik. Źródło: TVP.

Autorzy serii – prezenterzy, przedstawiają złożoną przestrzeń Puszczy, porównując ją do ogromnego domu, pełnego niezliczonych miejsc do życia dla miriad mieszkańców. Postrzegają ten naturalny las, jako mozaikę pierwotnych środowisk. Pokazują osiem pradawnych i współczesnych zbiorowisk leśnych: ols, bór bagienny, bór sosnowy, bór iglasty, świerczynę na torfie, bór mieszany, łęg i grąd. Próbują wyczuć w nich coś znamiennego i ulotnego – duszę Puszczy. Następnie odkrywają piętra wielkiego puszczańskiego domu – niezliczone miejsca do życia i filmują ich rezydentów: oryginalne rośliny i zwierzęta. Wyróżniają piętro koron, piętro pni, piętro podszytu, warstwę runa, piwnicę Puszczy – warstwę podziemną i strefę wody. Podróżują z kamerą i mikrofonem przez te wszystkie kondygnacje, pokazując je z niecodziennej perspektywy.